Ik mis het bloggen en dacht: weet je wat, ik ga gewoon wat willekeurige dingen vertellen over mijn week! Ik doe het van vrijdag tot vrijdag, dat is onlogisch, maar zo liep het nu eenmaal, haha.
Vrijdag – Workshop in Almere
Op donderdag rijd ik naar Almere, met een Marktplaats tussenstop in Utrecht. (Ik laat je zo zien wat ik kocht.) Mijn reis verloopt PRECIES zoals ik vooraf met mezelf had afgesproken: ik heb mijn thermos thee mee, zing mee met een afspeellijst en rij zonder haast. Het is zo heerlijk om niet geobsedeerd te moeten kijken naar de navigatie of ik er wat minuten af heb gesnoept.
Eenmaal in Almere geef ik een workshop voor de vrijwilligers van de Bibliotheek. (Mijn workshop is niet vrijwillig trouwens. Dat voelt even gek, tot ik me realiseer dat de meeste vrijwilligers gepensioneerden zijn. Als ik met pensioen ga – en we hopelijk het huis hebben afbetaald – ga ik ook vrijwilligerswerk doen.)
Het is hartstikke leuk.
Elke keer na afloop van zo’n workshop evalueer ik met mezelf, zodat ik kan blijven verbeteren. Dit keer waren mijn enige echte werkpunten:
- Begin met het aansluiten van scherm en beamer.
- Doe verdorie niet zo koppig en eigenwijs als je de techniek niet aan de praat krijgt.
Wat er was gebeurd?
Ik kon gebruik maken van een Digibord. Ik ben heel technisch én heb heel veel kabels, dus ik was best in shock toen het niet werkte. En toch bleef ik – zelfs toen de technische man van de locatie noemde dat ook híj het niet voor elkaar kreeg – proberen.
Met als resultaat dat ik 10 minuten voor de start mijn eigen beamer (goddank heb ik altijd een backup) op moet bouwen. En daardoor mijn complete set-up (elektrische piano, box, mixer, enz.) nog naar de andere kant van de kamer moet verhuizen. Niet per se de kalme start die ik me had voorgenomen.
Ik had eerder mijn verlies moeten nemen, haha.
En: ik had een Mariah Carey moment! Op locatie vroeg een vrouw wat ik wilde drinken, en als een echte diva vroeg ik of ze mijn thermos wilde vullen met thee, maarrrr of ze dan ook wat koud water toe wilde voegen. (Mijn thermosfles is te goed en blijft anders te lang heet.) Volgende keer vraag ik er een schaaltje blauwe M&M’s bij.
Zaterdag – Klussen
Mijn vader komt helpen met klussen op mijn werkplek. Ik zit er nu twee maanden en het is bijna zoals ik het hebben wil. Wat zo relaxed is, is dat ik ergens anders in het gebouw opbergruimte heb, waardoor ik spullen die ik niet nodig heb tijdens individuele zanglessen of sprekerscoaching (denk aan 9 ukeleles, 100 bubbel-buisjes, lampen voor video-opnames en de saxofoon-die-ik-vast-ooit-nog-ga-bespelen) geen ruimte in beslag nemen.
Vandaag hangen we mijn Marktplaatsaankoop op: een whiteboard, maar dan zwart. Superchique. Maar ik moet nog wel speciale witte stiften kopen en heb inmiddels ook al wat teleurgestelde gezichten gezien toen leerlingen/coachees ontdekten dat het geen hip tv-scherm is.
Ook de IKEA-lampjes hangen we op, zodat ik een ultiem podiumgevoel kan creëren met allerlei blitse kleuren.
(Ik zag overigens in de Action ook nog soortgelijke lampjes voor in je auto. Ik heb me ingehouden en ze niet gekocht. Misschien vraag ik ze voor Kerst.)
Zondag – Bios
In de ochtend doe ik wat administratie, ik stuur wat offertes de deur uit (o.a. voor een zangworkshop voor een verjaardag) en controleer de cijfers van het 3e kwartaal voor mijn btw-aangifte.
In de avond ga ik naar vriendin Ilse, waar ik goddelijk te eten krijg. (Ik bedoel, welk normaal mens maakt nou op een gewone zondagavond een trifle? Ik heb het woord ’trifle’ überhaupt nog nooit gebruikt in mijn leven.)
Ik krijg het niet op, want ze zit me achter mijn broek omdat we gauw van Goirle naar Tilburg moeten wandelen, om op tijd bij de bios te zijn. We zien ‘The Roses’ met Olivia Colman en Benedict Cumberbatch. Een aanrader, ik geef ‘m een 8/10. (Want: sommige bijrollen waren onnodig en te eenzijdig, maar verder: prachtig gespeeld, interessant thema, mooie beelden, lekkere dialogen, tof plot.)
Eenmaal terug in Goirle eet ik mijn overgebleven triffle op. En de popcorn. Ik val in een soort suikercoma in slaap.
Ik kom sowieso altijd snel en makkelijk in slaap als ik veel gegeten heb, is dat normaal?
Maandag – Homestudio
Nadat ik mijn stem heb opgewarmd – ik gebruik altijd mijn eigen warming up uit de cursus ‘Schaamteloos & Slim Spreken’ – duik ik mijn ‘home-studio’ in voor het opnemen van een voice-over voor een bedrijfsanimatie.
Overigens. Het woord ‘home-studio’ kan natuurlijk van alles betekenen. De een heeft een compleet geïsoleerd huisje in de tuin van 200.000 euro, maar er zijn ook genoeg mensen die een hut van matrassen bouwen en dat een ‘home-studio’ noemen. Is allemaal prima, zolang de klant maar goed geluid heeft, want daar gaat het om. Bij mij betekent ‘home-studio’ een reusachtig statief met een cabine voor mijn hoofd, vergelijkbaar met de ‘Isovox’, die gewoon op mijn werkkamer thuis staat.
In de middag werk ik op mijn werkplek en het nadeel van dat het daar zo fijn is, is dat ik weer te lang blijf hangen. Rond 18.15 bel ik mijn vriend en verwacht ik – totaal onredelijk – dat hij alles uit zijn handen laat vallen om te zorgen dat er eten is zodra ik naar huis fiets. En dan niet het eten wat hij wil, maar het eten wat ik wil. Iets wat én lekker is, én voedzaam, én waar hij de boodschappen voor heeft gedaan én waar ik verder niks voor hoef te doen.
Soms ben ik een vreselijk mens.
Als ik thuis kom, heeft hij heel lief een roze koek en thee voor me weggezet. Om het monster in me te temmen.
Dinsdag – DJ
Tijdens een tussenuur op werk – dat komt soms voor als er een lesplek niet is ingepland – besluit ik mijn MIDI-keyboard te pakken. Dat heb ik al jaren, om onder andere makkelijk arrangementen mee te maken. Maar het heeft allerlei knopjes en dingen en volgens mij kan er veel meer mee dan waar ik het voor gebruik.
Dit zijn de momenten dat ik ChatGPT echt briljant vind.
Ik leer graag dingen en ben nieuwsgierig, maar – als het om mijn eigen ontwikkeling gaat – vrij ongeduldig. Ik wil meteen antwoord op mijn vraag en voel er weinig voor om op Engelse forums dingen te lezen die ik niet relevant vind en me dan ook vaak dom te voelen omdat ik niet alles begrijp.
‘Chat’ vertel ik gewoon: ‘ik heb dit MIDI-keyboard, volgens mij kan ik daar een soort DJ-track mee knutselen. Ik heb nu mijn laptop met Garageband en Reaper, vertel me hoe ik binnen 10 minuten iets kan maken.’
Het lukt.
En ik ontdek ook weer dat ik eigenlijk niet van DJ-muziek hou.
Dus dit was een leuk experiment, net als toen ik ‘gewoon een keer ging paardrijden’. Want als je een eerste stap zet in iets waarvan je denkt ‘zou dát niet gaaf zijn’, ontdek je vanzelf of iets de moeite waard is. Of dat je gewoon een geromantiseerd beeld ergens van hebt en het in werkelijkheid toch gewoon niet zo bij je past. Kan je het ook weer loslaten.
Woensdag – Pakketje
Ik haal een pakketje op, wederom via Marktplaats.
Ja, ik zit in mijn Marktplaats-fase. Je zou zeggen dat het duurzaam en goedkoop is, maar eigenlijk maakt het me ook heel erg hebberig en impulsief.
Dit keer: de My First Sony.
Ik had er vroeger een, het was het apparaat waar ik mijn eerste liedjes door zong en presentaties door gaf als 5-jarige in fonetisch Engels. Van enorme nostalgische waarde dus, niet alleen voor mij, maar blijkbaar ook voor 73% van mijn Instagram-volgers. (Haha, alsof dit een officieel onderzoek is.)
Hoe dan ook: ik ben van plan om dit exemplaar goud te sprayen en als sentimentele eyecatcher op mijn werk te zetten.
En: ik ga naar het ziekenhuis. Dat is verder niet iets om voor nu verder op in te gaan. Maar ik gun mezelf er wel mooi een Brabants worstenbroodje en kopje soep om bij te komen.
Als ik thuis kom, knuffel ik met Kroepoek op de bank. En ik screenshot een mooie quote: ‘Everything you want is on the other side of fear.‘
Dat klopt wel.
Donderdag – Disney
Ik bereid mijn – wederom uitverkochte! – Disney-zangavond voor. Mocht je het niet kennen, ik organiseer af en toe een zangavond, waarop je eenmalig samen zingt met andere mensen. De ‘one-night-stand-versie’ van een koor, eigenlijk. (Keertje bij zijn? Zet jezelf op de wachtlijst!)
Ik speel mijn eigen arrangementen door, zorg dat alles in de juiste toonsoort staat en controleer of er een versie is van het F#-akkoord op de ukelele waarbij mijn vingers niet breken. Die is er, namelijk de F#sus2.
s’Avonds volg ik een masterclass ‘Omdenken’. Zoals je vast weet ben ik groot fan van Omdenken en bij de masterclasses kan je online mee luisteren, kijken en denken met een podcast-opname. De gesprekken worden dan tussendoor stil gelegd en Berthold – de Omdenken ‘eindbaas’ – legt dan uit waarom hij bepaalde vragen wel of juist niet stelt en hoe hij strategisch probeert problemen weg te nemen.
Waar ik op school altijd lastig kon concentreren, is dit echt een makkie. Als een soort Hermelien uit Harry Potter, zit ik ijverig aantekeningen te maken. De wereld zou er heel anders uit kunnen zien als we allemaal betere vragen zouden stellen, beter zouden luisteren en onze problemen slimmer konden oplossen. En dan ook nog eens met humor en luchtigheid, zónder dat het oppervlakkig wordt, in tegenstelling juist… I love it.
En dat was mijn week!
Natuurlijk kan ik je nooit een compleet beeld geven, dus ik heb wat dingen weggelaten. Sterker nog, ik heb sommige dingen op een andere dag opgeschreven zodat het een leuk geheel werd. Anders was bijvoorbeeld dinsdag een superlang verhaal en woensdag bijna niks. (Dat is overigens de enige vrijheid die ik neem, het is niet dat ik alles uit mijn duim zuig ofzo, haha.)
Ik hoop dat je met plezier hebt gelezen.
Houdoe en veel liefs,
Anne
P.S.
Ik schrijf dit op zondag en het voelt gek om dan de afgelopen 2 dagen over te slaan dus bij dezen:
Vrijdag was dus de zangavond. Tja, wat moet ik erover zeggen zonder dat het opschepperig wordt? Haha. Het was een succes. (De volgende keren komen waarschijnlijk de thema’s ABBA en Kerst voorbij. Zet jezelf op de wachtlijst als je erbij wil zijn!)
En deze laatste foto wilde ik er gewoon per se in, ik ging met vriendin S. Naar kattencafe ‘Cattucino’ in Alphen en dat was helemaal top. Eerdere kattencafes waar ik was, waren smoezelig of hadden geen lekker eten, je ging dan echt voor de katten. Maar Catuccino heeft alles: mooie, ruime en hygiënische inrichting, goeie kaart, vriendelijke bediening, nette prijzen én prachtige katten. Zeker een bezoekje waard!
