Waarschijnlijk is het handig om eerst het vorige deel te lezen!
Waar was ik… Ohja. Het was midden in de nacht en ik had een hele hoop te vertellen. De lijst was nog niet af, want ik heb hier nog een hoop krabbels op papier staan.
Voornemens
Ik heb een soort haat/liefde verhouding met Oud & Nieuw. Met het maken van goede voornemens en het reflecteren op het oude jaar.
Het fijne was, dit jaar liep het anders. Ok, ik zat er flink tegenaan te hikken mijn plakboek bij te werken en geconfronteerd te worden met mijn jaar (en mijn crisis) maar het ging goed. Beter dan goed. Toen de laatste dingen erin waren geplakt voelde het alsof ik alles kon loslaten.
En, de goede voornemens voelen voor het eerst niet als goede voornemens, maar gewoon als dingen waarvan ik zin heb om ze te veranderen. Omdat ik het wil, niet omdat ik denk dat ik het zou moeten willen. Daarnaast ga ik helemaal mee in de trend van ‘zelfliefde’ (ik kots ergens een beetje van dat woord maar ach) en ben ik klaar met dat krampachtige zoals vorig jaar. Dat maakt het ook allemaal een beetje makkelijker.
Leren
Dit jaar wil ik leren. Niet alleen dit jaar, maar gewoon vanaf nu. Beter leren leren. Plezier hebben in leren.
Klinkt dat raar?
Misschien voor jullie wel.
Maar ik heb had nogal problemen met leren. Scripts leren, middelbare school vakken leren, vaardigheden leren. Überhaupt het idee dat je nooit bent uitgeleerd. Dodelijk vermoeiend vind vond ik dat. En extra vermoeiend omdat ik wél nieuwsgierig ben en een hoop wil kunnen. Zoals Spaans, Gitaar spelen, schaken, noem maar op.
Na een inspirerend en confronterend gesprek met Jorinde Prins (NLP-coach) besloot ik: het roer gaat om. Ik wil die hele mindset rondom leren gaan veranderen.
En dus heb ik nu een document op mijn laptop genaamd ‘Het Grote Boek van 2020’, waarin ik elke dag opschrijf wat ik leer. Dat hoeven geen grote dingen te zijn, zoals hoe het ook alweer zat met de fotosynthese, het mogen ook dingen zijn als ‘Ricky Martin heeft ooit Suzanne van VOF de Kunst gezongen’.
(Vandaag heb ik overigens in dat ‘Het Grote Boek van 2020’ genoteerd dat ‘verassing’ en ‘verrassing’ twee verschillende dingen zijn en ik daar op moet letten omdat het anders lijkt alsof ik mijn date levend heb verbrand in Antwerpen. Bedankt voor de oplettendheid M., ik heb het meteen aangepast.)
Ohja, nog even terug naar December 2019
Ik zat dus helemaal in de December sfeer. Dagelijks liep ik met glitters op mijn gezicht (ik besloot dat glitters elke dag mogen, niet alleen bij optredens of met kerst) en ik slingerde enthousiast spuitsneeuw op mijn raam. Zonder succes. Het zag er uit als vandalisme.
En dus stond ik eerste kerstdag mijn ramen te poetsen. Dat was niet erg, maar wel een leermoment. Tweede kerstdag bewees ik gelukkig dat er toch een soort ‘ideale huisvrouw’ in me schuilt en bakte ik een cake. Dezelfde als met Sinterklaas. (Hier is het recept, het is echt makkelijk!) Dit keer was de cake niet voor mijn eigen familie maar…
Nee. Ik ga het nog niet zeggen. Het is te vers om het hier zwart op wit te typen. Maar het was leuk. Grijns.
Overigens had ik – lucky me – ook nog een derde kerstdag! Je zou zeggen dat je na twee dagen gourmetten er wel klaar mee bent, maar geloof me, het was goddelijk. (Het was bij T. en hij kan goed koken. Het staat nog op mijn bucket list om op een dag filmpje met hem op te nemen waarin hij me het leert. Zie je, weer iets om te leren!)
Uit de Nieuwsbrief van ‘Breda Wandelt’
En nog wat andere dingen die ik wil vertellen:
- Ik mailde voor de Zingende Zeemeerminnen en ging creatief om met de tekst. Zo begon ik met ‘Dingen die handig zijn om te weten wanneer je met de Zeemeerminnen in Zee gaat’. Ik kreeg er eigenlijk helemaal geen reactie op. Gelukkig vond ik het zelf wél heel grappig.
- BredaWandelt (jawel, de wandelclub waar ik eens per maand mee ga en het toch elke keer eigenlijk stiekem wel leuk vind) vroeg me voor een stukje in hun nieuwsbrief en daagde me uit dingen te vertellen die nog niemand van me wist. ‘Gelukkig’ vond ik ergens ver in mijn herinnering het verhaal van de ‘Vergaste Dwergpapegaai’. Het stuk had overigens als kop ‘Ontmoet ons Anne’. Heerlijk Brabants he?! (Bij ‘ons thuis’ praten ze ook zo, ik ben bijvoorbeeld ‘Ons An’)
- Ik kocht eindelijk de Museumjaarkaart en bezocht al een museum. (Hier kom ik nog op terug denk ik.)
- Voor het eerst in mijn leven speelde ik ‘Dungeons & Dragons’. Het was…. Heftig… Intens… En het duurde verrekte lang. Ik deed echt mijn best, aangezien het tijdens het weekend weg was met mijn collega’s uit de gevangenis, ik ze nog niet zo lang ken en dus niet na een half uurtje wilde opgeven, maar ik het waren zware tijden. Ik heb nog geprobeerd mijn personage dood te laten gaan zodat ik ‘uit’ was, maar het lukte niet. (Blijkbaar waren de omstandigheden ook niet ideaal. Dus ik geef het in de toekomst wellicht nog eens een tweede kans.)
Wie die vrouw is met die bril, dat weet ik ook niet. Maar ik wilde gewoon niet zomaar mijn feestende collega’s op mijn site gooien dus ik heb ze onherkenbaar gemaakt. Dat feestbeest rechts, dat ben ik dus.
Zo. Ik denk dat ik het daarbij hou. Tot een volgende blog!
Liefs,
Anne
P.S.
Wat ik ook ga leren dit jaar, is hoe ik zorg dat de lay-out van mijn blogs mooier wordt. Want ik vind de letters niet helemaal lekker ingesteld. Dan weet je dat vast.
