Deze blog is onderdeel van ‘De Crisis van 2019‘. Lees alsjeblieft deze blog eerst voor meer informatie.
Gisteren deelde ik mijn eerste inzicht van de afgelopen weken, vandaag de tweede.
Control Freak
Tijdens week 2/3 was ik bezig met de première van de musical waarin ik speel. En daarin werd – mede door een aanvaring met een collega – duidelijk dat ik een Control Freak was geworden. Toen ik het er met een vriendin over had en zij er ook nog lief aan toevoegde dat ik de lat niet zo hoog moest leggen en niet zo streng voor mezelf hoefde te zijn moest ik huilen.
“Ik wil gewoon voorkomen dat er iets mis gaat”, snotterde ik. “Met deze voorstelling, maar ook met andere dingen. En dan denk ik dat als alles perfect is, iedereen de goede schoenen aan heeft, altijd op tijd is en zijn materiaal subliem heeft voorbereid, dat ik dan kan voorkomen dat er iets misgaat. Kan voorkomen dat er mensen in het publiek zitten die het misschien niet leuk vinden. Voorkomen dat mensen teleurgesteld zijn in wat ik doe.”
Ik snikte verder: “En vanaf de verhuizing gaan er allemaal dingen mis en ik wil dat niet. Ik wil er perfect mee omgaan, met de verhuizing, de relatiebreuk, mijn werk. Met alles! Zodat ik kan voorkomen dat het leven ooit weer klote kan worden! En ik weet dat het niet kan, want soms ís het leven gewoon klote, dat zeg ik ook altijd heel irritant tegen mijn leerlingen. Maar ik wíl niet dat het klote wordt. Dat wil ik niet! Ik wil dat het alleen maar leuk is en ik nooit meer fouten maak en ik me nooit meer zo rot voel als dat ik me heb gevoeld. Ik word er zo moe van!”
Shit happens
Ook hier, net als gisteren, een inzicht wat ik eigenlijk al had.
Wat ik ook doe, soms worden dingen gewoon rot. Dat is niet te voorkomen. Niet in mijn werk, niet in mijn privéleven. En sterker nog, door het krampachtig proberen te voorkomen wordt het leven echt niet leuker. Niet voor jezelf en ook niet voor de mensen om je heen.
Een mooi inzicht en ik begrijp het natuurlijk dondersgoed allemaal. Maar, tussen begrijpen en ergens naar kunnen handelen zit een wereld van verschil. Zoals ik tegen mijn leerlingen zeg: ‘Als ik weet hoe ik een spagaat moet doen, wil nog niet betekenen dat mijn lichaam daadwerkelijk een spagaat kán! Geef jezelf tijd om te ontwikkelen!’
Dus dat moet dan maar. Mezelf de tijd geven om te ontwikkelen. Jakkes.
Hier hou ik het bij, de inzichten van week 3/3 lees je morgen. Spoiler alert: er zit een foto in van mij in een trouwjurk. Dat belooft wat, toch?!
Liefs,
Anne
