Het is alweer dik een maand geleden dat ik schreef over films. Tja, vanaf september begon mijn ‘gewone werk’ weer, en dus was er wat minder tijd voor de bios. Bovendien verdwenen mijn spraakopnames met reviews op wonderbaarlijke wijze van mijn telefoon en dat maakte het lastiger om terug te halen wat nou eigenlijk mijn mening was. En, als klap op de vuurpijl, zag ik er ook gewoon tegen op om samenvattingen te maken van de films.
En dus doen we het vandaag anders. Je krijgt de trailer, en gewoon mijn mening en een cijfer. Hatsekidee!
Johnny English Strikes Again
Mijn ervaring
Vroeger moest ik altijd heel hard lachen om Mister Bean. Misschien dat ik daarom had verwacht dat ik bij deze film ook over de vloer zou rollen. Niks was minder waar. Ik heb gekreund, gezucht, en was in staat met mijn hoofd tegen de grond te bonken van ellende. Ok, en af en toe ontsnapte er een zielig, zelf-medelijdend lachje. Die klinken zo:
Nee. Misschien ben ik verpest door grove grappen van Hans Teeuwen en Family Guy, maar hier kan ik echt helemaal niks mee.
Score:
3/10
Bohemian Rhapsody
Mijn ervaring
Maak je klaar voor de slechtste en minst samenhangende recensie ooit.
Ok. Misschien moet ik me hiervoor schamen, maar ik weet dus niet zo heel veel over Queen. Ik ken de muziek, weet dat Freddie dood is maar daar houdt het wel mee op.
‘Bohemian Rhapsody’ zag ik afgelopen weekend, en op een of andere manier is dit de lastigste film om over te schrijven. Hij denderde door. (Ook letterlijk, de muziek stond enorm hard.) En toen ineens waren de 134 minuten film – waar ik best tegen op zag gezien mijn enthousiast functionerende blaas i.c.m. het besluit van Pathé om geen pauzes in films te voegen – voorbij.
Van mij had het nog langer mogen duren. Het verhaal – of het nu exact overeen kwam met de werkelijkheid of niet – was meeslepend, groots en dramatisch. En Rami Malek vond ik enorm overtuigend, zo overtuigend dat ik inmiddels eigenlijk niet meer weet hoe Freddie er nou eigenlijk echt uitzag. Wat een vakwerk. Oordoppen mee, en ga ‘em zien!
Score:
9/10
A Simple Favor
Mijn ervaring
Ik hou niet van horror. Gossip Girl vond ik een slechte serie en ik schaam me ervoor dat ik hem heb gekeken. Maar, Blake Lively (die van Gossip Girl dus) heeft een soort betoverend gezicht (ook al schijnt het nep te zijn), en Anna Kendrick vind ik grappig, en dus was het tijd om deze film een kans te geven.
En daar ben ik mega-blij om. Ik vond het echt te gek. Het was spannend, zo spannend dat ik rare kreten slaakte en vreemde blikken kreeg van mijn bios-buurvrouw. Maar dankzij de absurde humor kon ik het alsnog prima verdragen. De bizarre vriendschap van de personages was zo fascinerend dat ik op het puntje van m’n stoel zat. Ja, deze wil ik zeker nog eens zien.
Score:
8/10
De Dirigent
Mijn ervaring
Hier had ik heel veel zin in om de volgende reden: Christanne de Bruin zat ooit bij mij op de vooropleiding van het Conservatorium, en ik vind het altijd extra speciaal om (oude) bekenden op het podium of witte doek te zien. Ik werd niet teleurgesteld. Mooi spel en een prachtig verhaal wat me aan het denken zette, niet alleen over de ongelijke behandeling tussen man en vrouw maar ook over keuze’s die je moet maken wanneer je je passie wil volgen.
Jammer genoeg leek het alsof er teveel verhalen werden verteld in te weinig tijd en er daardoor niet altijd een focus was. Dat was zonde, want alle verhalen op zich (band tussen moeder en dochter, #metoo-achtige zaken, liefdesdillema’s…) waren wel heel interessant, er was gewoonweg geen tijd om alles uit te diepen. Daarnaast had ik graag veel meer klassieke muziek gehoord.
De Dirigent maakte indruk en was zeker de moeite waard, maar als het aan mij lag was ie niet als film, maar als serie uitgebracht.
Score:
7/10
Dat was ‘em weer! Enne, vraag je je af waar de Favorieten van Oktober blijven? Dan moet ik je teleurstellen: het was maar zo’n beperkt lijstje *kuch, herfstdip* dat ik ‘em samen ga voegen met die van November. En die komt pas begin December online… Nog even geduld dus!
Liefs,
Anne
Haha, nu ik nog… Wie weet. Maar ik ben niet meer zo ambitieus, het leven is veel te leuk om me op een ding te focussen!
Ik ben heel erg benieuwd naar A Simple Favor. Op de één of andere manier word ik ook altijd aangetrokken tot Blake Lively. Ik zie haar graag acteren. Anna Kendrick trouwens ook. De combinatie van beide actrices spreekt me dus zeker aan. Fijn om te horen dat het zo’n spannende film is. Dat maakt me gelijk éxtra benieuwd 🙂
Grappig he, hoe dat werkt met sommige gezichten? Ik ken ook mensen die het andersom hebben, die vinden bijvoorbeeld het gezicht van Owen Wilson zo irritant dat geen films kijken met hem erin!