Terwijl mijn vriend en ik laatst de ene nacho na de andere soldaat maakten, hadden we een leuk gesprek. Of nouja. We hadden een gesprek. En het zou misschien mogelijk kunnen zijn dat ik hem enigszins manipulatief dwong om actief op zichzelf te reflecteren. Maar ik verpakte het mooi. In plaats van ‘wat denk je zelf dat je misschien anders had moeten doen in je leven’, vroeg ik ‘als je een tijdmachine had he, wat zou je de jonge versie van jezelf dan voor advies geven?’
Komt eigenlijk op hetzelfde neer, maar dan dus meer vanuit ‘liefdevol zelfonderzoek’ in plaats van gefrustreerd verwijt. Vanuit het idee dat je vroegere jij ook maar een soort onwetend, naïef kuikentje was, wat op dat moment ook maar gewoon deed wat-ie kon om er het beste van te maken. Want, voor de duidelijkheid, mijn vriend verdient geen gefrustreerd verwijt, hij is namelijk behoorlijk geweldig. (Geloof me, ik stond eerder op het punt om de brief ‘9 redenen waarom mijn vriend een geweldige partner is en wat jij daarvan kan leren’ te schrijven. Maar daar voelde hij zich dan weer ongemakkelijk bij. En ik wil ook een geweldige partner zijn voor hem, dus ik respecteer zijn grens.)
Hoe dan ook. Nadat we uitgebreid terugkeken op zijn leven en ik – vond ik zelf – wat waardevolle toevoegingen gaf omdat ik vond dat zijn advies aan zijn jongere zelf nog niet compleet genoeg was, was ik zelf aan de beurt. Makkie. Naast werken met mensen en werken met muziek is zelfreflectie mijn grootste talent, of – want ik vind talent een irritant concept – een skill die enorm ontwikkeld is. Als je dit opschepperig vind, ik kan de werelddelen niet aanwijzen op de wereldbol en weet ook niet precies wie Napoleon was. Ook mijn talenten en skills zijn beperkt.
Ik kwam uit op De 2 Belangrijkste Adviezen
1.
Een. Als ik terug kon in de tijd zou ik schreeuwen naar mezelf: Anne Ermens, geld is wél belangrijk! Geld willen hebben, veel geld willen hebben, betekent niet dat je egoïstisch bent, of materialistisch. Tuurlijk, het is heel mooi dat je geniet van kleine dingen. Van de zon die je natte haren droogt terwijl je fietst en de glimlach van een vreemde. Heel idealistisch ook, hoe je roept dat geld niet gelukkig maakt. En het is ook waar. Alléén het hebben van geld maakt niet gelukkig. Maar heeuul veeuul problemen zijn wel te voorkomen, op te lossen en makkelijker te maken met geld.
Geld is er namelijk niet alleen zodat je op chique vakanties kan en een nieuwe telefoon kan kopen gewoon omdat je de oude zat bent. Het zorgt er ook voor dat je de operatie van Kroepoek (de poes, zie foto boven aan de blog en hieronder) kan betalen, als dat nodig is. Dat je vrije dagen kan nemen om voor zieke familieleden te zorgen, of op je 3 kleine nichtjes kan passen. Dat je biologisch kan eten en duurzame kleding kan kopen zonder dat daar een kind ergens op de wereld voor 0,10 cent per uur voor zit te ploeteren.
2.
En dan advies twee. Wees selectief op de mensen waar je mee omgaat en hoe serieus je hun mening neemt. Niet iedereen heeft altijd gelijk. Bij sommige docenten moet je gewoon ja knikken en de informatie het ene oor in en het andere oor uit laten gaan. Vriendinnen met wie je kan lachen, zijn niet altijd ook de vriendinnen die je ondersteunen als jij andere keuzes maakt dan zij zouden doen. En hoe goedbedoeld ook, soms willen mensen die zielsveel van je houden, vooral zorgen dat je veilig bent, terwijl je voor je ontwikkeling ook gewoon risico’s moet nemen.
‘Je wordt het gemiddelde van de vijf mensen met wie je het meest omgaat’, zei ene Jim Rohn ooit. Zorg dat de mensen met wie jij het meest omgaat, mensen zijn waarvan kleine 8-jarige Anne gaat glunderen en waar oude, wijze 88-jarige Anne van gaat juichen. Dat hoeven geen ‘rijke, succesvolle mensen’ te zijn, die aan alle maatschappelijke verwachtingen voldoen, het mogen mensen zijn die ervoor zorgen dat jij je optimale zelf wordt.
Leuke toevoeging hieraan: die mensen hoeven overigens niet ‘echt’ fysiek aanwezig te zijn in je leven. Je kan je ook omringen met hun boeken, podcasts en social media. Op zo’n manier volg ik bijvoorbeeld met veel plezier Corien Oranje op Instagram, een kinderboekenschrijfster die dik 20 jaar ouder is dan ik, heel bruisend enthousiast is over haar werk en over het hele leven. Echt iemand waarvan ik denk: ‘als ik later groot ben, wil ik óók zo iemand zijn’.
Sterfbed
Allright. Dit waren mijn adviezen aan de jongere versie van mijzelf. Maar ik heb nog iets wat hier mooi op aansluit: een verpleegkundige onderzocht jaren terug waar mensen op hun sterfbed het meeste spijt van hadden. Op nummer 1 stond:
‘Had ik maar mijn leven op mijn eigen manier geleid, niet het leven dat anderen van me verwachtten of wilden’. Mensen hadden gewild dat ze hun dromen en verlangens hadden gevolgd, in plaats van maar klakkeloos te voldoen aan andermans verwachtingen. Dat ze wel die roze tuinbroek aan hadden getrokken naar hun werk, in hun eentje uit eten waren gegaan naar het restaurant waar ze niemand mee naar toe kregen of de Santiago de Compostela hadden gelopen.
Mocht jij nou het verlangen om muziek te maken wegduwen, hou daar dan eens mee op. Kom lekker een avond schaamteloos bij me zingen, bijvoorbeeld tijdens de ‘Zangavond’ in thema ‘Toto’ op 21 april of ‘Girlpower’ op 19 mei. Je hoeft geen talent te hebben, noten te kunnen lezen en je ook niet voor te bereiden.
Krijg je al de rillingen bij het idee? Check dan even mijn workshop ‘Zang voor mensen die niet Kunnen of Durven Zingen’, op 20 mei, waarin ik je in 1 middag leer zingen. Niet in een therapeutische sessie, maar wel met een heerlijke combinatie van diepgang op een luchtige manier, speelse oefeningen, lekkere liedjes en een flinke dosis humor.
Enne, wil je meer dan alleen zingen? Op 22 april geef ik een workshop Zang & Ukelele in thema ‘Kampvuurliedjes’, waarbij je in 1 middag leert hoe je zorgt dat je ‘die toffe peer bij het kampvuur wordt’. Het is echt gericht op de beginner en je mag een van mijn ukelele’s gebruiken om op te spelen.
Niks voor jou, maar wel voor iemand anders? Stuur de info gerust door, of geef een kaartje cadeau! Je mag me altijd een berichtje sturen om te overleggen.
Houdoe en veel liefs,
Anne Ermens