Project ‘Baas-over-eigen-Tijd’ © | Deel 2: Hoe het afliep

Vandaag werd me voor de derde keer gevraagd hoe het nou af is gelopen met mijn ‘Baas-over-eigen-Tijd-Project’ ©. Superleuk dat jullie dat hebben onthouden en de afloop willen weten! En, ook een beetje balen, want nu ontkom ik er niet aan om met de billen bloot te gaan.

Hoe zat het ook alweer

Ben je vergeten wat dat hele project inhield? Geeft niks. In het kort, ik wilde uitzoeken wat het verschil is tussen hoe ik mijn tijd in zou wíllen delen en wat ik daadwerkelijk met mijn tijd doe. Over dat eerste kon je lezen in Deel 1: ik was daarin blij verrast met de grote hoeveelheid tijd die ik leek te hebben en had volgens mijn schema zelfs nog 7 uur over!

Ik heb dit project enorm serieus genomen en 4 weken* lang heel precies bijgehouden hoeveel tijd er naar welke activiteiten is gegaan.* En nu ga ik proberen wat inspirerende conclusies te trekken.

*Of nouja. 3 weken heel serieus.  Ziekelijke serieus. Zo serieus dat ik er de 4e week echt wel klaar mee was en er een beetje ’n rommeltje van maakte. Omdat ik week 4 niet nauwkeurig genoeg heb bijgehouden maak ik dus voornamelijk gebruik van de cijfers uit de eerste 3 weken.

Even tussendoor

Terwijl ik de hele bende aan het berekenen ben vraag ik me af of dit misschien niet de saaiste blog ooit ga worden. Ik denk het wel eigenlijk, het is geen sprankelend onderwerp ofzo.

Maar.

Niet getreurd. Dit weekend komt er een blog online over wat er achter de schermen gebeurt in de muziek en theaterwereld, dus dan wordt het wat spannender allemaal.

Nou. Daar gaan we.

De Noodzakelijke Zaken

Wat valt er op:

• Je ziet het: ik had blijkbaar totaal niet nagedacht over het feit dat ik boodschappen moet doen en mezelf niet kan teleporteren. Daar gaat een hoop tijd in zitten.
• Ik lijk wat langer te slapen, in werkelijkheid is dit gewoon een Snooze-verslaving waar ik ooit nog eens werk van ga maken.
• Mijn werkuren zijn minder dan verwacht: deze weken waren relatief rustig i.v.m. lesuitval door projectweken op het MBO waar ik les geef.
• Het huishouden lijk ik snel te doen, dat komt door een nieuw truc die ik uitvoer.*

*Kom ik nog op terug als ik ooit een blog schrijf over alles wat ik anders ben gaan doen door dit Project en mijn 24 uur Offline.

De Niet-Noodzakelijke Zaken

Dit was best lastig te scheiden van elkaar. Want een blog lezen valt onder lezen, chillen en iets leuks. En naar de Efteling is buiten, iets leuks, en iets sociaals. Ik heb geprobeerd alles in de categorie te stoppen waarvan ik vond dat ie het best aansloot, en niet vals te spelen.

Wat valt er op:

• Potverdorie wat heb ik veel tijd voor leuke dingen!
• Ik zat meer dan een uur per dag op social media (WhatsApp valt daar ook onder voor mij), dat vind ik ergens best schokkend. Aan de andere kant is het voornamelijk om te communiceren over optredens en te reageren op blogcomments. En ok, dagelijks kattenfilmpjes te kijken. Maar die zijn mijn tijd waard.
• Muaha. Toen ik – bij mijn eerste berekening – heel veel tijd over leek te hebben was ik vastbesloten meer te lezen, naar buiten te gaan en gitaar te spelen. Je ziet dat daar weinig van terecht gekomen is.
• Het sporten. Tja. Dat kan beter he?!

Met bovengenoemde zaken blijft er nog ongeveer 7 uur over. En die gaan naar al die kleine dingetjes die toch elke keer een paar minuten kosten: tas inpakken, parkeerplek zoeken, naar de WC, wachten bij de fysio… Geen echte grootste activiteiten, maar wel dingen die moeten gebeuren.

Conclusie

Jongens, jongens, jongens. Wat een klus was het om alles bij te houden en te verwerken. Maar, ik ben blij dat ik het gedaan heb.

Ik heb alles getimed met een app, waarbij je ook een categorie kon kiezen voor wat je aan het doen was. Dat dwong me om een ding tegelijk te doen: het is natuurlijk een administratieve ramp om bij te gaan houden dat je eerst 6 minuten zingt, dan 3 minuten WhatsAppt en dan even 30 seconden bankrekening checkt.

En dus had ik behoorlijk veel focus. Focus en bewustzijn. Zo merkte ik op een gegeven moment dat ik al 30 minuten aan het timen was dat ik zat te chillen, terwijl ik in werkelijkheid al 30 minuten aan het piekeren was over een bekeuring. Toen ik dat merkte besloot ik te voorkomen dat dat nog een uur zo doorging, en schreef ik een blog.

(Ik had natuurlijk nóg beter die bekeuring kunnen afhandelen, maar hey, dit was in ieder geval iets.)

Al met al ben ik blij met waar mijn tijd naar toe gaat, ik heb veel vrijheid en eigenlijk gewoon echt een heel erg fijn leven. (Ook al gaat in de wintermaanden wat moeizamer.) Eigenlijk is dat een topconclusie, en het is ergens toch wel leuk om die zo geanalyseerd zwart op wit te hebben.

Wel hoop ik de focus en het bewustzijn dat ik had tijdens dit project vast te blijven houden. Ook zijn inmiddels een paar kleine dingen die ik, naar aanleiding van dit project, veranderd heb. Daar maak ik een losse blog over, met concrete tips waar jij als lezer misschien ook wat aan hebt.

Iets voor jou?

Hoewel er voor mij geen schokkende of levens-veranderende conclusies zijn kan ik me voorstellen dat dit soort projecten je echt mooie en vernieuwende inzichten kunnen geven! In de tijd dat ik ermee bezig was hoorde ik van een aantal mensen dat ze het ook wel wilden doen, maar niet durfden. Juist dan is het denk ik interessant!

Natuurlijk is het niet leuk om geconfronteerd te worden met je eigen ‘verbeterpunten’ (kuch, kijk nog een keer naar het aantal uren dat ik sportte…) Maar ik zei het al eerder – en je mag me een irritante wijsneus vinden door deze uitspraak -, bewustwording is de eerste stap naar verbetering.

Liefs,

Anne