Maandag 6 juli
“Ik weet niet zo goed of mijn lichaam zo zwaar en langzaam voelt omdat ‘ie wil dat ik nóg meer slaap en nóg meer rust neem, of dat-ie eigenlijk gewoon lui is geworden en ik ‘em een schop onder z’n kont moet geven.”
Luisteren naar je lichaam, dat kan ik wel. Maar soms zou het fijn zijn als ik wat duidelijker zou weten hoe ik alle signalen moet interpreteren.
Omdat ik morgen weer wil werken, doe ik rustig aan. Alweer. Ik schrijf wat, speel ukelele en start in een nieuw boek. (Ja, ik heb het lezen echt weer een beetje opgepakt. Ik heb een soort regel – waarom heb ik altijd zo veel regels voor mezelf – waarbij ik twee boeken tegelijk lees: een leuk leesboek en een leerzaam of zelf-hulp-achtig-boek. En dan een van de twee in het Engels en de andere in het Nederlands.)
In de avond hebben mijn vriend O. en ik onze eerste ‘huisvergadering’. Een moment om even bij te babbelen over ‘het tijdelijk samenwonen’ (wat inmiddels al dik drie maanden duurt). Ik vind het nuttig en ook heel ongemakkelijk: ik hang maar al te graag de gulle en perfecte vriendin uit die nooit zeurt, en nu moet ik toch ineens dingen bespreken als ‘het delen van bepaalde kosten’, ‘waarom ligt je kleding altijd naast het rek’ en ‘dineren om 20.00 is belachelijk en ik wil dat niet meer’.
Gelukkig verloopt het gesprek prima (anders had ik er ook niet over geschreven, gnagna).
Minder prima verlopen mijn gedachten over mijn keelklachten. Ik krijg er stress van en besluit in lichte paniek misbruik te maken van mijn netwerk, door een logopediste te appen op haar privé-nummer.
Op maandag komt ook deze blog online.
Dinsdag 7 juli
Ik kom op tijd en vrolijk uit mijn bed: om 09.30 ‘mag ik’ naar een logopedist. Daar aangekomen (in deze praktijk) krijg ik precies wat ik hoop:
- Ik krijg ‘gelijk’. De analyse die ik maakte van mijn keelklachten klopte: niks aan de hand met de stembanden, wel wat onhandige spanningen in de spieren die ze aansturen.
- Manuele facilitatie van de larynx. Oftewel, ze trekt en duwt aan spieren om mijn keel zodat ze weer ‘normaal doen’.
- Geruststelling. Er is niks ernstigs aan de hand, gewoon een beetje pech. En ik mag gewoon weer aan het werk.
Als klap op de vuurpijl tapet ze de meest eigenwijze spier, de ‘musculus sternocleidomastoideus’, op z’n plek en zie ik eruit als rapper Nelly met een afgezakte pleister. Helemaal hip.
En, omdat ik zo lang mogelijk plezier wil hebben van dat tape, besluit ik toch maar niet door te rijden naar de sportschool, en in plaats daarvan al het goede nieuws te vieren met een croissant en kop thee op het balkon.
De rest van de dag ben ik voornamelijk heel erg blij! Ik geef een aantal lessen, deel voor het eerst wat over het ‘ 90-dagen-traject’ wat ik ga aanbieden en babbel honderduit op social media.
Woensdag 8 juli
Om 11.15 loop ik opgelucht weg bij huisarts: ik heb niet alleen het baarmoederhalskanker-uitstrijkje dat ik al twee jaar uitstel, laten maken, ik heb ook nog eens een doorverwijzing voor therapie geregeld!
Het is een goed begin van een mooie dag. Wat er nog meer mooi is? Nou:
- Er komt iemand voor een proefles die wat angstig is vanwege eerdere stemproblemen. Dat op zich is niet zo mooi natuurlijk, maar dat ze na 30 minuten stralend zegt: “ik heb er nu al zo veel meer vertrouwen in”, dát vind ik mooi!
- Ik realiseer me dat ik exact een jaar geleden de dramatische dag had waarop ik soort van instortte (toen bedacht ik ook de deadline) en ben zo blij dat het leven een jaar zo anders is.
- In de avond kijken O. en ik ‘The Bachelorette’ en dat is altijd een groot feest.
Donderdag 9 juli
Na drie nachtmerries (hebben jullie ook zoveel rare dromen de laatste tijd?) sleep ik mezelf uit bed, richting de sportschool. Het is de eerste keer sinds corona en ik moet toegeven: het is eigenlijk hartstikke fijn. Dat komt overigens door de les (Zumba) en vooral door de instructrice (Nathaly), een van de weinigen die wél voldoet aan de -blijkbaar – strenge eisen die ik heb voor sportschoolinstructeurs.
De rest van de dag ben ik o.a. druk met het instellen van advertenties op Google en Facebook en houden O. en ik een klein ‘Administratie-Festival’. Om helemaal in de stemming te komen (en omdat ik impulsief en snel afgeleid ben), maak ik zelfs een afspeellijst met liedjes over geld. Ik heb ‘em openbaar gemaakt, dan kan je meeluisteren als je wil!
Ja. Ik Famke-Louise er ook in gezet en dat terwijl ik ooit riep dat ik leerlingen zou weigeren als ze liedjes van haar wilden zingen! Maar deze akoestische versie is best oké. Trouwens, als je nog toevoegingen hebt voor de lijst, laat het gerust weten!
Vrijdag 10 juli
Ik kom tot een ontdekking. Hoewel ik voorstander ben van ‘het leven is een feest, je moet alleen zelf de slingers ophangen’, komt het volgende scenario regelmatig voor:
- Ik word wakker en de zon schijnt niet.
- Er komt geen adrenaline en endorfine vrij vanwege gebrek aan zon en dus zoek ik dat soort geluks-stofjes in oplossingen als: door social media scrollen en series kijken.
- Na een paar uur is m’n energie opgezogen en voel ik me een luie lambal.
- Ik ben boos op mezelf dat ik uren heb verspild en moet voorkomen dat ik in een negatieve spiraal beland.
Nu ik dat ontdek, ga ik het anders doen. Ook al is het buiten grijs, ik start de ochtend goed met een online yoga les en trek daarna extra mooie en zonnige kleren aan. Aangekomen op mijn werk, pleeg ik ook nog eens meteen het telefoontje waar ik het meest tegenop zie. Dat voelt goed en de rest van de dag verloopt hartstikke prima.
Zaterdag 11 juli
In het begin van de middag zie ik dat leerling Jeroen zichzelf zingend online heeft gezet met de #60secondssaturday, geïnspireerd op mijn andere leerling, Stef, die al een aantal weken ‘van zich laat horen’ onder dezelfde hashtag.
Ik glunder van trots*. Hun enthousiasme is aanstekelijk en dus besluit ik zelf ook een huis-tuin-en-keuken-opname te maken.
*Over trots gesproken, dat ben ik sowieso wel, op al mijn leerlingen. Daar schreef ik jaren geleden al een blog over.
De rest van de dag verloopt lekker. Vanwege de combinatie ‘stembanden nog niet 100%’ + ‘lekker weer’ + ‘weinig optredens want corona’, spijbelen m’n gitarist en ik van onze repetitie en gaan we de stad in voor een ‘Bubble Tea’ . Verder doe ik nog wat klusjes – zoals het updaten van mijn workshop-pagina – en lees wat in mijn boek.
Zondag 12 juli
Als de wekker me herinnert aan het feit dat ik me had ingeschreven voor een les op de sportschool, voelt het alsof ik een kater heb. Wanneer ik anderhalf uur later (ik heb de sportschool maar afgezegd) mijn woonkamer binnenloop weet ik ook weer waarom. Er heeft zich voor het eerst sinds lang weer een nachtelijk avontuur afgespeeld.
Ik heb tot 01.30 wakker gelegen omdat ik aan allerlei liedjes zat te denken, ben toen uit bed gegaan en heb tot een uur of 04.00 ukelele zitten spelen, zachtjes zitten neuriën, koekjes en chocola gegeten en wat teksten geschreven. (Geen liedteksten trouwens. Hoewel het extreem logisch zou zijn om mijn talenten te bundelen en een soort kleinkunstshow te schrijven, voel ik de behoefte niet zo. Best jammer eigenlijk.)
Als ik een beetje rustig opgestart ben, fiets ik naar de bios om ‘De Beentjes van Sint Hildegard’ te bekijken. Wat een titel he?!
Rare titel of niet, regisseur Johan Nijenhuis – je weet wel, de man die ook ‘Verliefd op Ibiza’, in mijn ogen de slechtste film ooit maakte – heeft een prachtige, komische tragedie gecreëerd. Of een tragische komedie, dat is maar net hoe je het bekijkt. Ik geef ‘em een dikke 8.
De rest van de dag ga ik nog even aan de slag met mijn todolijstjes en inbox, die weer steeds sneller volstromen. Tijd om daar wat aan te doen dus!
En verder…
Kreeg ik deze week een aantal lieve privé-berichtjes van lezers van mijn blog, waaronder twee mensen die lieten weten steun, troost en hoop te halen uit mijn blogs over liefdesverdriet en de ‘Crisis van 2019‘. Ik wilde gewoon even laten weten dat ik daar zo blij mee ben, want het voelt dan echt alsof ik ‘het verschil kan maken’ met mijn blogs. Goed voor mijn ego dus.
Of je mijn blogs nu liket, erop reageert, of gewoon stilletjes meeleest, dankjewel dat je er weer was!
Liefs,
Anne
Mooooooi, al die ontwikkeling en je openhartigheid! <3 Geniaal idee trouwens, die administratie-playlist!
Haha, thanks!
Heb ‘em toegevoegd aan de lijst, dankjewel!