5 gratis dingen die je kan doen voor mijn verjaardag

Het is een beetje een rommelig blogje geworden: ik had niet de mogelijkheid om er – net zoals in bijvoorbeeld een weekoverzicht – 3,5 uur aan te besteden en het nog een paar keer door te lezen. Maar wilde ‘m toch graag plaatsen. 😊

7 augustus, 22.32

Ik ben bijna jarig! Nog een uur en 28 minuten en dan is het zover! Vanochtend bedacht ik ineens een plannetje, een filmpje voor op social media, met daarin de vraag of mensen bepaalde dingen voor me zouden willen doen. Als cadeautje, zeg maar.

Maar. Ik weet niet:

A. Of ik morgen uberhaupt zin heb om een filmpje op te nemen, want ik ben daar gewoon niet altijd voor in de ‘goede vibe’. En zeker op mijn verjaardag, in mijn vakantie, ga ik niet iets met tegenzin doen, puur en alleen omdat ik het mezelf verplicht heb.

B. Of ik de mogelijkheid heb om een filmpje op te nemen. Want hoewel ik zelf niks geregeld heb (vanwege corona/klein appartement/weersverwachting van 6000 graden Celsius), vertoont mijn vriend afgelopen dagen nogal geheimzinnig gedrag.

En dus. Doe ik het lekker zo. Komen ze. De 5 gratis dingen die je kan doen voor mijn verjaardag:

1. Trek je korte broek aan

Mijn vriend appte me vandaag deze foto.

Mijn blik werd meteen naar mijn benen getrokken. Die witte benen met blauwe plekken, waarop ook nog eens duidelijk wat putjes zichtbaar waren. Shit, dacht ik, deze foto kan dus niet op mijn blog. En shit, mijn vriend ziet dus dat ik putjes in mijn benen heb. Wat vreselijk onaantrekkelijk.

Dat is typisch, want nog geen uur daarvoor deelde ik op Instagram dat iedereen lekker aan moest trekken wat-ie wilde. Dat 80% van de vrouwen cellulitis heeft.

Tja. Eerder dacht ik nog dat #bodypositivity een beetje overdreven was. Dat het wel meeviel, de invloed van de media. Maar dat is niet zo. Ook ik, met mijn maatschappelijk geaccepteerde voorkomen, volgroeide volwassen brein en maatje 38, heb er last van. Vrijwel elke dag.

Onzeker zijn over je lijf, je looks constant vergelijken… Dat hoort erbij, dacht ik eerder. Maar ik heb er eigenlijk geen zin meer in, in dat dat erbij hoort.

Want weet je wát erbij hoort? Cellulitis. Dus alsjeblieft, zoom lekker in op mijn putjes en wen er maar aan. Accepteer dat ze bij je lichaam horen en trek lekker die korte broek aan als je daar zin in hebt.

2. Doe dat mondkapje op

Of je nou denkt dat het hele corona allemaal verzonnen is. Dat het door 5g komt. Of door Bill Gates. Dat het door de magnetron komt. Doe dat mondkapje op en hou het op als je ergens bent waar het van je gevraagd wordt.

En ja, dat is muf. Het is warm en benauwd en voelt vies. Maar doe het gewoon. Jouw comfort is niet belangrijker dan andermans gezondheid.

3. ‘Kill them with kindness’

Sinds #blacklivesmatter heb ik een vreemde nieuwe hobby. Als ik gemene berichten zie op social media, reageer ik er zo liefdevol mogelijk op*. Ik vraag rustig waarom mensen zo bang zijn voor verandering en zeg dat ze gerust een berichtje mogen sturen als ze willen bellen over waarom ik inmiddels wél afscheid wil nemen van Zwarte Piet. Bij een bericht over het slanke lichaam van Sylvie Meis (“Die domme kut heeft niks beters te doen dan de hele dag te sporten. Ze zou eens een dag in de zorg moeten werken, stom wijf!”) tikte ik een liefdevolle preek waarin ik benoem dat vrouwen aanspreken met ‘domme kut’ de wereld waarschijnlijk niet mooier maakt, ik de persoon in kwestie bedankte voor zijn werk in de zorg en hem een fijne dag toewenste.

Ik weet dat ik lezers en volgers heb die nu met hun ogen rollen. Omdat ze vinden dat ‘mensen toch niet veranderen’ en ‘het verspilde moeite is’.

Maar ik ben (nog) niet zo(ver). Je mag dat naïef noemen, ik vind dat hoopvol. En als je de mogelijkheid hebt, vind ik het te gek als je mee doet. Met een klein berichtje (“Gaby heeft het niet zo handig aangepakt, maar haar een ‘smerige del’ noemen, vind ik nogal heftig.”) of wat uitgebreider (“Goh, wat verdrietig dat je denkt dat Rutte het op je gemunt heeft. Ik denk eigenlijk dat hij uit alle macht het beste probeert te doen voor het hele land, maar het kan niet anders dan dat sommige beslissingen oneerlijk voelen. Veel sterkte gewenst!”)

*Ik ben me ervan bewust dat het een privilege is, dat ik eigenlijk nooit degene ben die wordt aangevallen. Dat maakt het waarschijnlijk stukken makkelijker er op liefdevolle wijze mee om te gaan.

4. Vraag jezelf af: wat is het liefste wat ik vandaag voor mezelf kan doen?

Niet wat je voor mij, Anne, kan doen dus. Maar wat je voor jou, voor jezelf kan doen!

Als ik in 32 jaar iets heb geleerd, is het wel dat het ontzettend belangrijk, nuttig, fijn en productief is om voor jezelf te zorgen.

Dus. Doe wat liefs voor jou want een betere wereld begint bij jezelf. Pleeg het telefoontje waar je al drie dagen buikpijn van hebt, zodat je ervan af bent. Gebruik die chique douchegel voor speciale gelegenheden en maak vandaag een speciale gelegenheid. Eet een ijsje als je daar naar snakt, maar als je voelt dat je lichaam gevoed moet worden, neem dan de tijd om een lekkere salade te maken.

5. Maak een beetje reclame voor me 😉

Ha! Je dacht toch zeker niet dat ik alleen maar wereldverbeterende dingen zou noemen? Ik gun mezelf ook wat natuurlijk! En dus wil ik je vragen: als je mijn blogs leest en/of enthousiast bent over mij en mijn werk, deel dan een keer iets van me!

• Like, deel, tag of reageer (op) mijn blogs als je ze voorbij ziet komen op social media! Daardoor begrijpt het platform dat je het daadwerkelijk interessant vindt en is de kans groter dat andere mensen mijn blogs ook voorbij zien komen. (Hoeft niet per se deze blog te zijn natuurlijk, kan ook een ouwe zijn, zoals die over de vreemde man, of een toekomstige blog.)
• Deel mijn online zangworkshop op social media, hier vind je het Instagrambericht en hier het Facebookbericht.
• Geen social media? In je netwerk delen dat je een leuke blog hebt gelezen of een toffe zangeres kent voor de bruiloft van je collega, kan ook! Mail ze, whatsapp ze, of noem mijn naam op de buurtbarbecue!

Je hebt geen idee hoe erg je me hiermee helpt. Zonder jullie hulp tot nu toe was het me waarschijnlijk niet gelukt om te groeien naar de inmiddels 3000 unieke lezers per maand op mijn blog en de meer dan 1100 volgers op social media. Dat vind ik super en het smaakt naar meer! Niet alleen omdat het mijn bedrijf doet groeien – ik ben bijna zover dat ik een wachtlijst voor de zanglessen heb – maar ook omdat ik het geweldig vind meer mensen te bereiken met de stukken die ik schrijf.

Want heel eerlijk? Nu ik 32 jaar op de aardbol rondloop, vind ik inmiddels dat ik best wel wat moois te vertellen heb!

Bedankt voor alle jullie hulp, liefde en felicitaties tot nu toe, dat er nog maar vele jaren mogen volgen!

Liefs,

Anne