Hoe het afliep met mijn kunstwerk ‘De Nieuwe Vaandeldrager’

Het was me wat. Had ik echt met mezelf afgesproken dat ik in het najaar van 2021 gewoon rustig aan zou doen, geen nieuwe dingen zou lanceren en vooral lekker ‘in balans zou zijn’, kocht het Nederlandse Rijk ineens een kunstwerk van 150 miljoen en KON IK NIET ANDERS dan mijn impuls volgen om daar een activistische reactie op te geven. Door middel van mijn kunstwerk. ‘De Nieuwe Vaandeldrager’.

Tada: ‘De Nieuwe Vaandeldrager’

Dit is ‘em dus geworden uiteindelijk! Een ‘namaak van die van Rembrandt’, met daarin honderden foto’s verwerkt van decorbouwers, acteurs, muzikanten, jongleurs, acrobaten en ga zo maar door. Allemaal mensen die in de cultuursector werken en zich ook achter hun oren krabden toen ze hoorden dat er geïnvesteerd werd in een Rembrandt van 150 miljoen, terwijl zijzelf – de levende kunstenaars – al bijna twee jaar kopje onder gaan vanwege de beperkte financiële steun tijdens de coronacrisis.

Hoe het af is gelopen…

Mede dankzij de aandacht van de media, de donaties, de foto’s, de aandacht en het overweldigende enthousiasme van mensen online en offline, durfde ik groots te dromen en riep ik natuurlijk dat het Rijksmuseum mijn kunstwerk zou mogen kopen. Voor 140 miljoen. € 140.000.000 die dan rechtstreeks naar zo veel van mijn mede-muzikanten, conservatorium-kennissen, en andere getroffen mensen in culturele sector zou gaan.

Hoewel dat tot nu toe niet het geval is (al hoor ik via via berichten dat het Rijksmuseum me nog wel gaat contacten…) is het initiatief wél opgemerkt in de politiek. Mary Fiers, Eerste Kamer-lid van de PvdA, nam contact met me op noemde ‘De Nieuwe Vaandeldrager’ tijdens het laatste debat rondom de aanschaf van de Rembrandt. Het verslag van dat debat, vind je hier en als je in die tekst zoekt op mijn naam – Anne dus – zie je alles wat er over ‘mijn’ kunstwerk is gezegd.

De PvdA maakte ook een video met me, die kan je hieronder bekijken.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door PvdA in de Eerste Kamer (@pvda_eerstekamer)

Door de staatssecretaris is inmiddels een toezegging gedaan dat er snel werk wordt gemaakt van de belabberde situatie waarin een hoop zzp’ers in de culturele sector zich bevinden.

The End…

Natuurlijk, ik had liever nóg beter nieuws gehad, maar tegelijkertijd voelt dit al grandioos goed. ‘We’ zijn gezien en er is wat bereikt met het kunstwerk. Dat is iets om trots op te zijn. Bij dezen dus een dikke dankjewel voor alle betrokkenheid, foto’s, donaties en het overweldigende enthousiasme!

Vanaf het begin van dit project heb ik al gezegd: ik ga m’n best doen, maar wel binnen mijn grenzen. Binnen een paar weken wil ik het ook weer loslaten en ik ga dus niet jarenlang met dit kunstwerk lopen zeulen of mezelf ermee aan het torentje ketenen om daar een scene te schoppen, naar ministers te schreeuwen en een enorme rel te veroorzaken. Dat is niet wie ik ben, niet wat ik wil en ook niet waar ik goed in ben. Dit moment voelt daarom als een perfect eindpunt om ‘De Nieuwe Vaandeldrager’ los te laten.

Het hele project was grandioos, soms zwaar, heel erg leerzaam en ik had het voor geen goud willen missen. Nu kijk ik weer uit naar nieuwe avonturen, maar vooral ‘gewoon weer aan het werk gaan’. Met de versoepelingen afgelopen tijd zijn in ieder geval de real life zanglessen weer begonnen, worden voorzichtig wat nieuwe workshops gepland en heb ik al wat optredens in de planning staan…

Houdoe, nogmaals veel dank voor je betrokkenheid en heel veel liefs,

Anne