Ik had nooit gedacht dat ik zoveel over liefde zou schrijven. Omdat het te persoonlijk zou zijn. Maar het hek is van de dam, eigenlijk heb ik er geen last van en uit de statistieken blijkt dat dit onderwerp ook bij jullie in de smaak valt. En dus deel ik er vandaag weer wat over. Geen persoonlijk verhaal, geen gebeurtenis, maar een zelfbedachte theorie over Bindingsangt.
Bindingsangst
Er zijn een hoop mensen met bindingsangst en dat kan vervelend zijn. Niet alleen voor die mensen zelf, maar vooral ook voor de mensen die met ze daten. ‘Blijkbaar ben ik niet bijzonder genoeg om haar bindingsangst weg te nemen’ en ‘Hij vindt me niet eens de moeite waard om het te proberen’ zijn ook niet bepaald opbeurende gedachtes.
Een poosje terug zat ik te ‘peuteren’ aan iemand met bindingsangst. Dat was mooi; er werden allemaal goede analyses gemaakt en mooie verbanden gelegd tussen het overlijden van een dierbare en ‘de bindingsangst’. Op een gegeven moment zei hij: “Ik weet ook wel dat ik het misschien heb. Maar ik ben er nog niet klaar voor om er wat mee te doen.”
Dat soort opmerkingen worden vaak als irritant ervaren. Een soort gemakkelijk excuus. ‘Het ligt niet aan jou, ik ben er nog niet klaar voor’ betekent dan eigenlijk gewoon ‘Je bent niet leuk genoeg maar ik heb niet de ballen om dat te zeggen’. Maar toen bedacht ik de KFC-Theorie.
De KFC-Theorie ©
Het zit namelijk zo. Ik eet vlees. En er zijn steeds meer mensen die me zeggen dat ik daarmee moet stoppen. Dat ik het niet nodig heb. De voedingsstoffen ook uit ander voedsel kan halen. Dat ik mijn kop in het zand steek voor al het dierenleed. Zeker als ik een emmer Kentucky Fried Chicken eet. (Leuk, dat rijmt.)
Ik weet dat deze mensen waarschijnlijk gelijk hebben. Ik weet ook dat er misschien een moment komt dat het me zo tegenstaat dat ik er iets mee wil doen. Maar nu ben ik daar niet aan toe en wil ik gewoon af en toe genieten van een stuk kip. Het leven is namelijk al ingewikkeld genoeg.
Is dat verkeerd? Een beetje misschien. Maar zolang je dat niet ontkent, en weet dat er misschien een moment komt waarop je dingen anders aan moet pakken, dan kan het toch haast niet anders dan goed komen?!
Wat deze theorie me opleverde
Ik realiseerde me: iedereen heeft dingen waar hij nog niet klaar voor is. We zijn allemaal maar mensen, en de ideale versie van jezelf worden lukt gewoon niet binnen een dag. Je kan anderen (en jezelf) bewust maken van eventuele valkuilen en tekortkomingen, maar verder kost het tijd. En daar hebben we ons bij neer te leggen.
Laten we het even samenvatten in Instagram-waardige quotes
‘Liefde is als Sinterklaas. Je moet er in geloven, anders wordt het niets.’ – Kim van Kooten.
(Deze quote wilde ik jullie gewoon ook even meegeven, hij komt uit de heerlijke film ‘Alles is Liefde’.)
‘Relaties zijn als vegetarisch eten. Je moet er klaar voor zijn, anders wordt het niets.’ – Anne Ermens.
Ik hoop dat jullie er wat aan hebben. En ik beloof dat ik binnenkort eens vegetarisch zal eten.
Liefs,
Anne
/// Disclaimer ///
Even voor de zekerheid, in sommige gevallen is ‘ik ben er nog niet klaar voor’ natuurlijk gewoon bullshit:
- Als je jezelf in gevaar brengt: ‘Ik ben er nog niet klaar voor om naar de huisarts te gaan, ook komt er bloed uit mijn ogen en kan ik eigenlijk niet goed meer ademen.’
- Als je een ander in gevaar brengt: ‘Ik ben er nog niet klaar voor om me aan te geven bij de politie, ook al heb ik gisteren per ongeluk iemand aangereden en weet ik eigenlijk niet zeker of hij nog leeft.’
