Ik heb iets slims gedaan vind ik zelf. Netflix is opgezegd. Ik ben gestopt met streamen van films via software waarvan ik nog steeds niet weet of ze wel of niet legaal zijn. Tv had ik al niet. En dus moet ik DVD’s huren bij mijn sportschool, met als nadeel (of voordeel) dat ze de dag daarna terug moeten zijn en ik dan net zo goed maar kan gaan sporten.
Óf ik ga naar de bioscoop. En dat is leuk, want het voelt echt als een uitje. Je zit drie uur vast in een donker hol, waarbij het zeer ongewenst is om je telefoon te gebruiken. Dat klinkt als een gevangenis, maar ik vind het heerlijk. Het maakt het makkelijker om te focussen, en vooral, makkelijker te ontspannen.
Vandaag neem ik twee films met je door. I know, vorige keer waren het er drie, maar mensen hebben gestemd via een poll op mijn Instagram (hoe hip, alsof ik een lid van de Kardashians ben), en ze kozen toch voor twee films per blogpost. Nou, daar gaan we dan:
I Feel pretty
Waar het over gaat
Een normale vrouw klettert van een fitnessapparaat en ziet dankzij een soort hersenbeschadiging ineens hoe geweldig ze is. Helaas is dat niet van oneindige duur.
Mijn ervaring
Van deze film had ik hele hoge verwachtingen. Ik dacht dat ik me helemaal suf zou lachen. Niet dus. Een paar laffe gniffeltjes, en een sentimentele traan, dat was alles. (Zo’n traan die het Koningslied ook voor elkaar kreeg. Omdat ze expres op je gevoel inspelen en ik daar altijd intrap terwijl ik dat niet wil.) Nee, ik vond dit echt een tegenvaller. Het was gewoon niet zo grappig. Wel vond ik het mooi om weer bewust te worden dat hoe je je over jezelf voelt zo’n enorme invloed heeft op wat je uitstraalt en hoe je handelt, en daardoor dus ook van invloed zijn op wat je uiteindelijk kunt bereiken. En, dankzij deze film, vond ik het liedje ‘Me Too’ van Meghan Trainor en kocht ik daardoor het hele bijbehorende album. En dát was zeker geen teleurstelling.
Een aanrader voor
Een vrouwenavond met maskertjes op en wijn in de hand. En dan zonder schuldgevoelens er doorheen praten. Want zo bijzonder is-tie niet.
Score
5/10
Tag
Waar het over gaat
Tag is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over volwassen mannen die al dertig (30!) jaar tikkertje spelen. In de film krijgen de mannen een van hun medetikkers niet te pakken, en dat drijft ze tot waanzin.
Mijn ervaring
Al voor de film startte was ‘Tag’ een bijzondere ervaring. Hij werd namelijk gedraaid tijdens de ‘Sneak Preview’ in de bioscoop, wat inhoudt dat je van tevoren niet weet welke film je te zien gaat krijgen. Gelukkig had ik van tevoren stiekem contact gehad met Pathé, zodat ze me konden garanderen dat het geen Thriller of Horror-films zou zijn.
‘Tag’ was een leuke film. Lompe grappen, snelle shots, lekkere chemie tussen de spelers en een luchtig verhaal. Er was een scene waarin de personages doorsloegen en het ineens niet meer luchtig was en daar werd ik ook echt even naar van. Aangezien de rest van het publiek er hard om kon lachen ga ik ervan uit dat het aan mij lag, en gelukkig bleef het bij die ene scene.
De film duurde dik anderhalf uur, en hoewel ‘de noodzaak van het tikken’ goed in beeld werd gebracht werd ik er op een gegeven moment wel een beetje moe van al dat ge-ren. Maar, ook al ben ik geen fanatieke spelletjes-speler, deze film met als boodschap: “We don’t stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.” liet me uiteindelijk wel met een grote glimlach de bioscoop verlaten.
De ervaring van mijn Bios-Buddy
Ik vroeg mijn Bios-Buddy Alex om zijn mening in een zin uit te drukken: ‘Kinderlijk leuk’, was zijn antwoord.
Een aanrader voor
Mensen die een film willen kijken maar niet weten waar ze zin in hebben.
Score:
7/10
Dat was het voor vandaag. Er draait komende tijd weer een hoop wat ik wil gaan zien (zoals de Incredibles 2 en Love, Simon) dus de kans is aanwezig dat je daar een volgende keer over leest. Fijne avond!
Liefs,
Anne
/// Disclaimer ///
Mijn samenvattingen kwamen vroeger van scholieren.com en dat had een reden. Ik ben namelijk niet zo goed in hoofd en bijzaken scheiden, en samenvattingen worden snel een rommeltje. Ook mijn gegeven scores zijn niet zo veelzeggend. Als iets een acht krijgt kan je er in ieder geval van uitgaan dat ik de betreffende film zeker nog eens wil zien, ‘em echt aanraad aan anderen of er heel erg blij van werd. Ik word helaas niet gesponsord door Pathé, maar sta daar zeker voor open. Gratis popcorn zou ook heel leuk zijn.
