(Ik lees dit nu, jaren later, en vraag me af wat de functie was van deze blog. Maar blijkbaar moest ik het kwijt. Net als het verhaal van de Middelbare Scholier die me over de zeik maakte. Sowieso ben ik niet perse trots op mijn oude blogs, er zitten echt slechte tussen, zoals die onhandig verwoordde over #Tegendebakker.)
Ik heb mijn eerste auto verkocht. Mijn vertrouwde Seat Cordoba, die 3 jaar lang avonturen met me heeft beleefd. Waarin ik zo vaak heb gedacht “Wow, ik rij in een eigen auto, hij is heel erg groot en ik ben echt volwassen!”
Maar. Hij had geen airco. En met 2 dagen per week reizen naar Venlo vond ik dat niet te doen. Als het boven de 20 graden was werd het bloedheet, en zat ik slap, gesmolten en dus niet geconcentreerd in de auto.
En dus.
Verkocht. En omdat mij van jongs af aan verteld is “Geef geen geld uit wat je nog niet hebt”, zat ik zonder auto. 7 dagen. Een leerzame week.
Dan de fiets. Dat was leuk! Wel een beetje afhankelijk van het weer natuurlijk maar wat is het fijn om dingen écht te zien, in plaats van dat het leven -zoals in de auto- letterlijk aan je voorbij flitst. Je kan de lente ruiken, de wind voelen, trots zijn op je sportieve zelf, dichtbij locatie ‘parkeren’ en soms is het net zo snel op de fiets als met de auto! Naar mijn werk in Venlo is het echter wel 4 uur en 4 minuten fietsen. Geen goed idee.
(En daarnaast ben ik soms ook gewoon liever lui dan moet, en doe ik liever in een keer grote boodschappen met mijn auto, dan dat ik 5x heen en weer moet fietsen.)
Sinds enkele weken hebben wij ook voor het eerst een auto met airco, man wat een luxe en genot! Geniet van je wagentje An!
Heerlijk he?! Kunnen we gewoon de reis naar elkaar overleven ☺️