Ik kan het niet | Deel 2

Laat ik beginnen met een disclaimer: ik ben geen bevoegd therapeute of wat dan ook. Ik ben dan ook niet aansprakelijk voor de gevolgen van onderstaand verhaal. Als je mijn informatie interpreteert als aanmoediging om te gaan parachutespringen doe dan alsjeblieft voorzichtig.

Dingen die ik wel zou willen kunnen maar niet kan

• Gitaar spelen
• Surfen
• Tapdansen
• Paardrijden
• Jodelen
• Spaans spreken
• Mensen ‘in de echt verbinden’ (trouwen dus)
• Jazz improviseren op de piano
• Op spitzen dansen
• Saxofoon spelen
• Omgaan met photoshop en dergelijke programma’s
• Grunten

En dit is nog maar een greep van alle dingen die ik zou willen kunnen.

Hoe belangrijk die dingen zijn

De vraag die ik vorige keer stelde;  ‘Hoe belangrijk is dit nou echt?‘, kan ik bij al deze voorbeelden beantwoorden met: niet belangrijk. Het is niet belangrijk dat ik kan paardrijden of dansen op spitzen, mijn zangleerlingen zouden er niet beter of slechter van worden, mijn familie zou niet meer of minder van me houden, en ik zou er ook geen oorlog mee kunnen voorkomen.

Maar. Het lijkt me zo leuk om het wél te kunnen. Gewoon daarom.

Wat ik er voor over heb

De volgende vraag is dan, wat heb je ervoor nodig en wat heb je ervoor over?

Als ik dan denk aan ‘op spitzen dansen’, dan komt daar een hoop bij kijken. Wat ik zou wíllen is het mooie beeld van sierlijke lange benen en complete controle tijdens een driedubbele pirouette waarbij ik een word met de muziek. De realiteit is dat ik, voordat ik eventueel dat punt zou bereiken, keihard zou moeten trainen. Bloedende tenen, valpartijen en ingegroeide teennagels zouden eerder regel dan uitzondering worden. Ik zou me scheel betalen aan lessen en aan de spitzen zelf, want die schijn je in ieder geval jaarlijks opnieuw te moeten kopen als je regelmatig danst.

Dusja. Als iemand mij betovert en zorgt dat ik op spitzen kan dansen vind ik dat te gek, maar het écht willen leren, de hele (lijdens)weg ernaartoe? Nee bedankt. Conclusie: ik wil het dus niet écht.

Dan gitaar leren spelen, dat wil ik wél echt. Tot nu toe was het niet belangrijk genoeg om er energie in te steken, maar het lijkt me zo gaaf om mezelf en mijn leerlingen niet alleen op piano maar ook op gitaar te kunnen begeleiden! Ik vind het dus de moeite waard om te oefenen, m’n lange nagels eraf te knippen en eelt op m’n handen te krijgen. Binnenkort ga ik les nemen.

Moraal van het verhaal

Over het algemeen geldt; als je iets wil moet je er iets voor over hebben. Heb je er niks voor over, dan moet je ook niet gaan zitten mokken over het feit dat iets niet lukt!

Je kan natuurlijk ook je doel aanpassen aan je ’te verwachten inzet’. Net zoals vorige keer even het voorbeeld van mensen die zeggen ‘ik kan niet zingen’. Als je wél wil leren zingen maar eigenlijk niet wil oefenen bedenk dan dat je doel in plaats van ‘The Voice’ winnen, kan worden: ‘ik wil door af en toe een workshop te volgen m’n techniek verbeteren zodat ik op een comfortabele manier kan zingen en daar veel plezier uit kan halen.’

En jij?

Ik ben benieuwd welke dingen jij écht zouden willen kunnen! Als je durft, laat het me weten in de reacties. En vind je het leuk om mijn schrijfsels te lezen; zegt het voort, verspreidt het woord!

Liefs,

Anne

P.S.

In 2021 schreef ik ook over dit onderwerp, in een blog over het hebben, ontbreken en het nut van zangtalent.